🏰🔥 Fortress is Falling Down - Part 2 ด้วยรัก, ถึง Burn 🏰🔥

ในตอนที่แล้ว เราพอจะได้ไอเดียว่า Newcastle รับมือกับเกมส์รับยังไง ซึ่งหัวใจสำคัญคือการบีบให้คู่แข่งต้องเล่นบอลยาวไม่ว่าจากแนวลึกหรือด้านกว้างของสนาม และวันนี้เราจะมาดูกันว่า Howe ทำยังไงให้ทีมสามารถทำตามที่วางแผนไว้ได้ครับ

ถ้าเราดูเกมส์ฟุตบอลอย่างละเอียดแล้ว เราจะเห็นความคล้ายคลึงกับการทำงานในด้านอื่นๆ คือ เรามีเป้าหมาย และวางแผนพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย และสุดท้ายคือทำตามแผนที่วางไว้ สำหรับ Newcastle และ Howe แล้ว เป้าหมายก็คือการเล่นฟุตบอลแบบเดินหน้าใส่คู่แข่ง โดยให้แผนการทั้งในเกมส์รับและเกมส์รุกเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ จากนั้นจึงคัดเลือกผู้เล่นให้เหมาะสมกับแผนตามทรัพยากรที่มา เพื่อทำตามแผนที่วางไว้ ด้วยกรอบแบบนี้ เราอาจจะใช้เพื่อศึกษา เข้าใจ และอธิบายการตัดสินใจหลายๆ อย่างของ Howe ที่เราอาจจะมองว่าไม่สมเหตุสมผล ซึ่งรวมไปถึงการยึดติดกับผู้เล่นหน้าเดิมอย่างในกรณีของ Burn หรือ การไม่ส่ง Hall ลงเล่น ที่เราจะพูดถึงในวันนี้ครับ

ตามแผนเกมส์รับของ Newcastle ที่พยายามบีบให้คู่แข่งเข้าทำด้วยการเล่นบอลยาว ซึ่งนอกจากจะป้องกันการเข้าทำจากพื้นที่ๆ ป้องกันยากแล้ว ยังช่วยจำกัดวิธีเช้าทำให้เหลือแค่การเล่นลูกโด่งเพียงอย่างเดียวอีกด้วย ซึ่งเป็นสาเหตุนึงที่ผู้เล่นชุดนี้มีรูปร่างสูงใหญ่ และคงไม่น่าแปลกใจที่ Newcastle มีนักเตะที่ตัวสูงใหญ่ที่สุดในลีค และมีนักเตะถึง 9 คนที่สูงกว่าค่าเฉลี่ยของลีคครับ

แน่นอนว่านอกจากความสูงจะช่วยในเรื่องการเล่นลูกกลางอากาศแล้ว ผลพลอยได้อีกอย่างนึงคือ Newcastle สามารถ "ข่ม" คู่แข่งในสนามด้วยการเข้าเพรสซึ่งอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยอีกด้วย ลองนึกภาพว่าเพื่อนๆ โดนนักเตะที่ท่าทางเอาเรื่อง (เหมือนนักเลง 😂) อย่าง Joelinton หรือ Burn วิ่งเข้าใส่แบบไม่หยุดซัก 10 นาที เพื่อนๆ ยังอยากเล่นบอลต่อมั้ยครับ

ถ้าเรามาดูสถิติการดวลกลางอากาศของ Premier League ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่นักที่นักเตะ Newcastle จะอยู่ในกลุ่มผู้เล่นที่ทำผลงานได้ดีในสถิตินี้ ในกราฟด้านล่างจะเป็นสถิติจำนวนการดวลกลางอากาศเทียบกับ % แย่งโหม่งสำเร็จ จะเห็นว่านีกเตะของ Newcastle ส่วนใหญ่มีเปอร์เซนต์ชนะการดวลลูกกลางอากาศที่ค่อนข้างดีครับ

อย่างไรก็ตาม เปอร์เซนต์การดวลลูกกลางอากาศไม่ใช่สถิติที่ดีนักในการวัดว่านักเตะคนไหนเก่งเรื่องการเล่นลูกกลางอากาศ เพราะมันไม่ได้เอาบริบทของการดวลกลางอากาศมาคิด เช่น ผู้เล่นที่ตัวสูงกว่าย่อมได้เปรียบผู้เล่นที่ตัวเล็กว่า หรือ ผู้เล่นกลุ่มปีกหรือ Full Back มักจะมีสถิติการโหม่งที่ดีกว่าปกติเพราะด้านกว้างของสนามไม่ค่อยมีการแย่งโหม่งในมากเท่าบริเวณกลางสนาม

เพื่อแก้ปัญหาจุดนี้ ผมจะใช้สถิติ HOPS ของ StatBomb ที่เป็นการคิดความน่าจะเป็นที่นักเตะคนนั้นๆ จะชนะการแย่งโหม่ง โดย HOPS จะนำปัจจัยต่างๆ ที่เกิดขึ้น ณ จังหวะที่มีการแย่งโหม่งในการแข่งขันหลายหมื่นนัดมาให้ Machine Learning model คำนวนความน่าจะเป็นออกมาครับ

ผมอ้างอิงสถิติ HOPS ของนักเตะ Newcastle ที่ Kev Lawson ซึ่งเป็นแฟน Newcastle และทำงานที่ StatBomb โพสต์ไว้ จะเห็นว่า Burn และ Botman มีสถิติ HOPS ที่ดีที่สุดในทีม โดยทุกๆ ครั้งที่มีการดวลลูกกลางอากาศ Burn มีโอกาสที่จะชนะการดวลถึง 79% และถ้าเราดูสถิติเดียวกันของ Hall จะเห็นว่า Hall เล่นลูกกลางอากาศได้แย่กว่า Burn พอสมควรครับ และถ้าเราดูไปถึงกองหลังตัวหลักทั้งหมดของ Newcastle จะเห็นว่าสถิตินี้ของทุกคนอยู่ในระดับ 60-70% ทุกคนครับ

ส่วนตัวผมคิดว่านี่เป็นเหตุผลหลักที่ Howe ยังคงเลือกใช้ Burn เป็นกองหลังตัวหลักแม้ว่าเขาจะอยู่ในช่วงฟอร์มที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เพราะในแผนการตั้งรับของ Howe การเล่นลูกกลางอากาศเป็นสิ่งที่สำคัญอันดับต้นๆ ทั้งในการป้องกัน, การแย่งบอลในจังหวะสอง หรือแม้กระทั่งการทำประตูจากจังหวะลูกตั้งเตะครับ

ส่วนกรณีของ Livramento ผมคิดว่า Howe วางตัวเขาในคนละบทบาทกับ Burn ครับ ถ้าลองสังเกตดู จะเห็นว่า Livramento จะเล่นในำพื้นที่กลางสนามมากกว่าการที่ให้เล่นเป็น Full Back ครับ ซึ่งผมค่อนข้างเห็นด้วยในกรณีนี้ เพราะผมคิดว่าจุดแข็งอย่างหนึ่งของ Livramento คือการอ่านเกมส์ ซึ่งจะมีประโยชน์มากในจังหวะที่ต้องการสวนกลับและตั้งเกมส์บุกจากแนวลึกครับ

และการเลือกนักเตะโดยยึดจากบทบาทในแผน มากกว่าการปรับแผนชั่วคราวเพื่อรับมือกับเป็นสิ่งที่ Howe ทำมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นในกรณีของ Almiron ที่ได้โอกาสลงเล่นตลอด การไม่เลือกใช้ ASM ในฤดูกาลที่แล้ว ซึ่งมุมนึงผมคิดว่าก็เป็นจุดยืนที่ดีในฐานะโค้ช ถ้ายังจำกันได้ช่วงที่ Guardiola หรือ Klopp รับงานในอังกฤษแรกๆ พวกเขาต่างเจอปัญหาว่าปรัชญาฟุตบอลของพวกเขามันคลิกในทันที ซึ่งทั้งสองคนเลือกยึดปรัชญามากกว่าการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และใช้เวลาบวกกับการเสริมทีมที่เข้ากับแนวทางการเล่นที่พวกเขาอยากเล่น ซึ่งกลายมาเป็นสองทีมที่น่าจะดีที่สุดในโลกในช่วง 10 ปีที่ผ่านครับ และผมคิดว่า Howe เองมีศักยภาพที่จะก้าวไปเป็นโค้ชในระดับเดียวกับ Guardiola หรือ Klopp ได้ แต่ตัว Howe เองก็ยังมีจุดที่ต้องเรียนรู้อยู่ก่อนที่จะไปถึงจุดนั้นได้ครับ

ในตอนถัดไป เราจะมาดูว่าอาการบาดเจ็บและโปรแกรมที่ถี่มากๆ ที่ทำให้นักเตะตัวหลักขาดหายไป ส่งผลให้เกมส์รับของ Newcsatle ดรอปลงได้อย่างไรครับ